БУЛГАЙР

1. юум. н. 1) элдэгдэһэн, үһыень зулмааһан арһан (выделанная кожа, юфть): Харанхыда байгаад, тэрэнэй нюур гэтэжэ харахадань, хара булгайраар хоёр нюдэндѳѳ халхабша хэһэн һохор хүн байба (Д. Батожабай); 2) булгайраар оёгдоһон һомоной амһарта, сүүмхэ (футляр для патронов): Үбгэн ангуушанай үнѳѳхи булгайрһаа үшѳѳ нэгэ һомо зулгаажа байтар баабгай байса хабсагай хүрѳѳд, доронь орожо, харагдахаяа болишобо (С. Доржиев); 2. тэмд. н. 1) арһан, зулмаагдаһан арһаар хэгдэһэн (кожаный): Үе болоод лэ булгайр бээлэйнүүдэй хуурайгаар тас-няс байса бэе бэеэ сохихонь соностоно (С. Цырендоржиев); 2) шэлж. елэгэр хара, елэлзэһэн (загорелый, лоснящийся): Наранда шатаһан хара булгайр нюуртай үбгэн ута хюмһатай гараа урагшань һарбайна (Д. Батожабай).