БУДАН

1. юум. н. уняар, унин (мгла, лёгкий туман); будан манан уняар, уняар манан (дымка тумана, туманная мгла): Харин һарьдагта аһалдаһан хайнагуудаа захадаад, тээ дээрэ гаража гал түлитэрнь, наран будан манан соо шад улаан зэдтэл үнгэтэй үндыбэ (Ц. Шагжин); 2. элирх. үүргээр хэрэгл. манатай, уняартаһан (дымчатый, туманный): Витим мүрэниие дахан нэмжыгшэ будан сагаан талаар зургаан зуу гаран толгой адуун бүлэг бүлэгѳѳрѳѳ таран бэлшэнэ (С. Цырендоржиев); будан сагаан үүлэн һэбхигэр сагаан үүлэн (дымчатое белое облако): …Ваанчигни сэнхир тэнгэриин уудамда ори гансаарханаа хэлбэлзэгшэ будан сагаан үүлэ шэртэшоо һэн (С. Цырендоржиев).