БУДАА(Н)

(Н) юум. н. 1) залаата ургамалнуудай эдеэндэ ородог орооһон (крупа, крупы); сагаан будаа а) ута сагаан орооһотой ургамал, барайгар (рис): Сагаан будаа гү, али соево шаанги, хара уһанһаа бэшэ хоол диилэхэ зѳѳри тэрээндэ үлэдэггүй һэн (Д. Батожабай); б) жэжэхэн шэниисын будаа (манная крупа); шара будаа жэжэхэн шара үнгэтэй будаа (просо; пшено): Олон үхибүүдтэй айлда хаа-яа нэгэ хэды һүүнтэ шара будаа үгэдэг һэн (Ц. Шагжин); 2) түнх., ург. баданай набшаһан (листья бадана); 3) хаш. арбай талханай залаа, ешмээн (ячмень): будаанай талхан.