БОРЛОХО

үйлэ ү. 1) боро үнгэтэй болохо, хара сагаан хоёрой хоорондохи үнгэтэй болохо (становиться серым, сереть): Танигдаагүй ан саашалба ха, баһа нэгэ борлон харлаад, харагдахаа болин ябашаба (С. Доржиев); Сагаан самсам угаагда угаагдаһаар борлохо тээшээ болобо; газар борлохо саһан хайлажа, харлажа эхилхэ (становиться серой – о земле после таяния снега); 2) бага зэргэ болохо, болонтохо, мяханай газаа талаһаа боро болоод, досоогоо улаан байха – мяхан тухай (слегка обвариваться – о мясе); 3) наранда харлаха (загореть, становиться смуглым): Гэрэй эзэн … хүдѳѳгэй һалхи наранда борлоһон хүрин улаан нюураа эльбээд, хоёр табуреткэ табижа үгэбэ (Б. Мунгонов); 4) шэлж. бэежэхэ, торнихо, бэеэ олохо; ажабайдалай дүршэл олохо (мужать, набираться жизненного опыта); борлонхой хүн а) долорһон, юумэ үзэһэн, халуун шулуу долёоһон хүн (бывалый человек); б) шэрүүн, хатуу, хэрзэгы зантай хүн (чёрствый человек).