БОЛЗООТО(Й)

(Й) 1. тэмд. н. тогтоогдоһон, тусхайта, хэлсээтэ (назначенный, оговоренный, урочный): Түрэдэ бэлэдхэлэй хүл хѳѳрсэгэнѳѳн соогуур зургаан хоног ойлгогдонгүй үнгэржэ, тэрэ болзоото заяата үдэрынь хүрэжэ ерэбэ (Б. Мунгонов); болзоото саг уулзаха саг (назначенный час): Болзоото сагынь хүрэжэ ерэбэ (Б. Шойдоков); 2. юум. н. уулзалга тухай хэлсээтэй хүн (человек, с которым назначена встреча, свидание).