БОЛОСОТОЙ

тэмд. н. боломоор, болохотой, тааруу, зохид, зохисотой (приемлемый, пригодный, подходящий); үгѳѳр болосотой үгэ дууламгай (сговорчивый, послушный): Yгѳѳр болосотой залуушуул мүнѳѳдэр огородто гараха болобо; томо болосотой түргэн ехэ болодог (быстро растущий): Түргэн томо болосотой поршоонхонуудые хабар худалдажа абахада тон ашагтай.