БОЛОЛГҮЙ

тэмд. н. 1) бүтэхэгүй, бүтэсэгүй, болошогүй, болохоор бэшэ, хэрэггүй, аргагүй (невозможный): Норжимын тархи соо эдэ бүхы шууяан, үйлсэ, хүнүүд зүүдэн соонь үзэгдэжэ байһан шэнги бүрүүл ба бололгүй мэтээр һанагдаба (А. Жамбалдоржиев); 2) тоомоор бэшэ, бирагүй, ѳѳдэгүй, жаа (ничтожный): Тиигэжэ тон жэжэхэн, бололгүй юумэ дээрэһээ тоосолдон, хэн хэнэйнгээшье урма хухалдаг байгаа (К. Цыденов).