БОҺОХО I

үйлэ ү. 1) нохойн хусажа байжа юумэндэ аһалдаха, һалахаяа болихо (привязываться, набрасываться с лаем): Шара халтар нохойнь эзэнээ танибашье, оодон хубсаһатай, дэрэгэр малгайтай гажа буруу хүниие боһоно, бороно (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) шэлж. халдаха, хашарааха, залхуутай болохо (приставать, надоедать кому-л., обращаться с неотвязными просьбами, вопросами): Пагмаасаан олон үхибүүдэй эхэ хүн хадаа үхибүүдыемни һургуулиин интернадта оруулжа үгыт гэжэ ошоһон ерэһэн ноёдые боһогшо һэн (Ц.-Ж. Жимбиев); боһохо боохоншолхо хүниие мүшхэхэ, юумэ һураад һалахагүй (надоедать расспросами): – Юундэ хүниие боһожо боохоншолжо байгаа хүмши, хашартай.