БИДЭ(Н)

(Н) түл. ү., 1-дэхи н., ол. тоо олоной нюур гэхэ гү, али дуугаржа байһан хүнэй ѳѳрыгѳѳ бусадтай хамтаруулан хэлэһэн үгэ (мы): Бидэ аха нүхэдынь, үетэнииньшье таниие иимэ бэрхэ, хурса хүбүү хүмүүжүүлээ гэжэ баярладаг гээшэлди (Д. Эрдынеев); Биб гэһэн гансаараа, бидэн гэһэн олоороо (Оньһ. ү.); ши бидэ хоёр ши намтай, би шамтай (мы с тобой): Зай, яагаашье һаа, ши бидэ хоёр жаргалтайбди (Ц. Цырендоржиев); тэрэ бидэ хоёр тэрэ намтай, би тэрэнтэй (мы с ним или с ней): Тэрэ бидэ хоёр бэе бэеһээ һаладаггүй уһан нүхэд болоо һэмди (Х. Намсараев).