БЭШЭРЭЛ

юум. н., шаж. 1) этигэл, шүтѳѳн, һүзэг (вера); 2) һүгэдэл (благоговение, почитание); 3) хүндэлэл, хүндэлэлгэ (почтение): Үбгэ һамган боложо байһан зониинь бодоод, үндэлдэн таалалдажа ороходонь, гайхал бэшэрэл болобо (Ц.-Ж. Жимбиев); ○ һүзэг гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.