БЭШЭГТЭ(Й)

(Й) тэмд. н. 1) бэшэг болон зураг зурагдаһан (имеющий надпись, исписанный, покрытый письменами или рисунками): Тиигээд бэшэгтэй саарһа задалжа, бэшэндээ уншажа үгэбэ (Д.-Д. Дугаров); Эри дээрээ эльбэтэй, / Yнсэг дээрээ бэшэгтэй / Найман алда hомошомни / Жэбэрээ яагаа үгы лэ! (Гэсэрһээ); 2) бэшэжэ шадаха, бэшэг мэдэхэ (владеющий письменностью, умеющий писать, грамотный): – Булад, ши бэшэгтэй ташагтай хүн ха юмши (Ц.-Ж. Жимбиев); үзэг (гү, али эрдэм) бэшэгтэй, бэшэгтэй номтой үзэг ном мэдэхэ (грамотный): Тэрэ ѳѳрѳѳ бэшэгээ ухамайлжа шадахагүй байһан дээрэһээ, тэрэнээ үзэг бэшэгтэй хүнүүдтэ уншуулба (Ц.-Ж. Жимбиев); Заа, Бүрзэмаа, ши уладһаа дутуугүй эрдэм бэшэгтэй болоош, наһаншни хүсѳѳ, юрэдѳѳл, хоолойгоо тэжээхээр болоош (С. Цырендоржиев); – Хаана юун гэжэ доромжолһыень, хэрбээ бэшэгтэй номтой һаа, хуулита ёһоор бэшээд асархаяа яабат? (Ч. Цыдендамбаев); 3) харилсаха үзэг бэшэгтэй (имеющий письменность): Тиин тэрэ ород хэлэнэй дисциплинэнүүдэй оршондо орожо, үнинэй бэшэгтэй, мүн һаяшье бэшэгтэй болоһон хэлэнүүдтэ хабаатай байһаниинь элитэ (Д. Санжина).