БЭШЭГГҮЙ

1. тэмд. н. 1) захяагүй (не имеющий письма): Дотороо бэшэггүй, хооһон конверт гэжэ һанаба (Ч. Цыдендамбаев); 2) гаршаггүй (не имеющий надписи): Рикшэһээ буугаад, ямаршье гоёолто, бэшэггүй үүдэндэ ошоод, Мэн аргааханаар тоншобо (Ц. Цырендоржиев); 3) үзэг бэшэг мэдэхэгүй, эрдэмгүй (неграмотный): бэшэггүй хүн; 2. юум. н. үзэг ном мэдэхэгүй ябадал (неграмотность); бэшэггүйе усадхалга үзэг ном мэдэхэгүй хүнүүдтэ ном заалга, бүхы зоной бэшэг мэдэхэ бололго (ликвидация безграмотности).