БЭРХЭТЭЙ

1. тэмд. н. 1) хатуу, хүндэ хүшэр, ядаралдамаар, хэсүү, орёо, яршаатай (затруднительный, тяжёлый, сложный): Гансал тэрээндэ гэртээ ерэжэ орохонь тон лэ бэрхэтэй хэрэг байба (Ц. Шагжин); бэрхэтэй хүндэ хүшэр, хэсүү (трудный, сложный): Харагшан Бадма хоёр ном заалгаха бэрхэтэй хүндэ уялгаһаа сүлѳѳрһэндѳѳ баяртайшье һаа, Доржодо атаарханад (Ч. Цыдендамбаев); бэрхэтэй саг хүшэр хүндэ саг (тяжёлое время): – Тэрэ бэрхэтэй сагтань эжыгээ энхэрхэ, һанаа сэдьхэлынь тэжээхэ ёһотойш (Б. Санжин, Б. Дандарон); бэрхэтэй байдал хүшэр байдал (тяжёлое положение): Брянскын фронтын бэрхэтэй байдалда ороходонь, манай дивизиие түмэр харгыгаар тиишэнь эльгээбэ (Ц.-Д. Жамсаранов); бэрхэтэй бололго ном. шиидхэгдэхэнь, бүтэхэнь айхабтар хүндэ байлга, хүшэр бололго (напряжённость); ○ орёо гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. хүшэр, хүндэ, тиимэшье бэлэн бэшэ (трудно): Зүбшэхэ юумэниинь олоншье һаань, дуугаралсажа эхилхэнь бэрхэтэй (Д. Эрдынеев).