БЭЕТЭ

тэмд. н. 1) ямар нэгэн түхэлтэй, шанартай (имеющий форму, материальный): Нюргагүй бэетэ амитад уһан соо амидардаг юм; хүнгэн бэетэ бага жэнгэй, бага шэгнүүрэй (легковесный): хүнгэн бэетэ бүхэ барилдаашад; хүндэ бэетэ ехэ жэнгэй, ехэ шэгнүүрэй (тяжеловесный): Нэгэшье харагдаа үзэгдѳѳгүй, Үшѳѳтэдэ, Инзагатада, Сарабдын оршондо ургадаггүй һаруул һайхан сэсэгүүд дээгүүр хүндэ бэетэ зүгынүүд гүнгэнэн ниидэнэд (Ч. Цыдендамбаев); 2) һанаха байха, үнэхѳѳр (собственный, настоящий): Барбаади баабайн бэетэ хүбүүн эсэгэдээл адли зоригтой байнгүй яахаб, – гэжэ Жамганов бодоно (Ж. Тумунов); 3) шэмэ юртэмсын (органический); 4) бодосто, бодото (физический).