БЭҺЭЛИГ

юум. н. алтан, мүнгэн болон бэшэшье үнгэтэ гү, али үнэтэ түмэрѳѳр шудхан дархалһан, хурганда зүүхэ шэмэглэл (кольцо, перстень): Доржын нагаса энэ бэһэлигые ѳѳрынгѳѳ гараар урлаа ха юм (Ч. Цыдендамбаев); толгойтой бэһэлиг түнх. дээдэ таладаа болдогортой, тамгатай гү, али эрдэни шулуу һуулгаһан бэһэлиг (перстень); бэһэлиг нюулга буряад арадай наадан. Байгшад хоёр можо болохо юм. Нэгэ хүн бэһэлиг нюухын тула табигдаха. Тэрэ хүн энэ наада наадагшадай али нэгэнэйнь бэһэлиг абаад, нэгэ можодонь ошохо. Тэдэнь альгаяа хонхойлгон тодоод байха. Тиихэдэнь альган соонь гараа хээд лэ үнгэржэ ябатараа, али нэгэнэйнь альган соо бэһэлигээ орхижорхихо юм. Тиигээд байхадань, нүгѳѳ можынхид хэндэ нюугдаһыень тааха ёһотой болохо. Хэрбээ бэһэлиг нюулгаһан хүниие оложо элирүүлжэрхёо һаань, тэрэнь бэһэлигээ гаргажа үгѳѳд, таагдагша можынхид дуу дуулаха ёһотой юм. Бэһэлиг нюулгаһан хүниие оложо шадангүй, алдажа эреэ һаань, эригшэ можонь дуулаха ёһотой [www.soyol.ru] (прятание колечка): Тэдэнэр бэһэлиг нюужа наадаха ехэ дуратай. Гараа хабсаржа һуугаад, бэһэлиг хэн нэгэнэй нюухыень хүлеэжэ ядажа һуухада һонирхолтой юм (М. Осодоев).