БАРЮУБШАТАЙ

тэмд. н. 1) баримаар, таарамжатай, барихада зохид (удобный для переноски, использования, захвата): барюубшатай абдар; 2) хүндэ хэрэгтэй, һайн, аша үрэтэй (полезный, нужный): Бабуудайгаа дахажа ажаллахадаа юумэндэ һураха, энэ тэрэ барюубшатай юумэ ойлгохо (Д. Эрдынеев).