БАРЯАША(Н)

(Н) юум. н. 1) ямар нэгэн амита гү, али загаһа олзоборилогшо (ловец); газар баряашан баруун бур. газар эдлүүрилэгшэ, газарай эзэн (земледелец, хлебороб); 2) хүнэй хухарһан, гэмтэһэн яһа, хахарһан тархи эльбэжэ байрадань оруулдаг, аргалдаг хүн, аргашан (костоправ, массажист): Тиигээд Лёнхобомнай тархияа хахарһан юм, тэрэмнай баряашада ошоһон байха, һайн болоходоо бусана бэзэ гэлсэбэд (Ц.-Ж. Жимбиев); Баряаша хүн бэедээ туһагүй (Оньһ. ү.); ◊ мяха баряаша бүдүүн болохо маягтай хүн, маряажаха шэглэлтэй хүн (склонный к полноте – о человеке; быстро жиреющий – о скоте).