БАРТАА I

тэмд. н. 1) гулдиршагүй бүтүү ой модотой (дремучий, непроходимый): Химнидэ зуһадаг малай, ангуушадай, һамаршадай гаргаһан зүргэнүүд бартаа модод соогуур тахирлана (Д.-Д. Дугаров); бартаа үдхэн (гү, али бүглүү) гаталжа гарашагүй (непроходимый, непролазный): Тэдэ харгыгүй бартаа үдхэн ой соогуур шэлэдэ гарамсаараа, анханайнгаа зүргэдэ орожо, үргэн хүнхэр жалгые уруудан, Ара Ториин голдо буубад (Д.-Д. Дугаров); Бартаа бүглүү тайгын гүн соо / Гартаа һүхэ бариһан хүнүүд (Д. Улзытуев); бартаа ехэ тайга бүтүү хүбшэ (дремучий лес): Бартаа ехэ тайгын гүн сооһоо харьялһан уһан тунгалаг сэбэр, шүдэ хаха ташаама хүйтэншье (М. Осодоев); 2) бархагар, адар, босхи, нүһэр (громоздкий, неуклюжий): Һайхан тунгалаг далай аргагүй мантан толи мэтээр гэлиижэ, аяар саана байһан бартаа хадануудые һүртэйгѳѳр һүүдэртүүлнэ (Ж. Тумунов); 3) шэлж. болгоомжогүй, ойлгомторгүй (неосторожный).