БАРШАД

юум. н., будд. тодхор, һаад, гай, нүгэл хэһэн муу юумэн, зайлашагүй шоро муута ушар, оһол, нүгэл, гэм (грех, неожиданный несчастный случай, скверна, препятствие): – Һагсарһан үхибүүдые эдэгээдэг, ада баршадһаань абардаг байгааб, – гэбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); баршадта дайрагдаха гайда орохо (попасть в беду): Хайрла, хэшээ, үдэрэй баршадта дайрагдахадаал дайрагдахаш (Ц.-Д. Хамаев).