БАРНААГ

юум. н., хараал., ород этэгээд, муухай, яндан хүн (паршивец, негодник, варнак): Энэ урдашни байгааша барнааг энэ һүни намайе гэрлэе гэжэ байжа тархиим эрьюулһэн аад, мүнѳѳ болоходо арсаад байнал, харана гүт? (Ц. Шагжин); (хаатаршан) хара барнааг муухай, яяр яндан хүн (паршивец, негодник): Маншуудайн хэн байһаниие одоол тиихэдэ мэдэхэш, хара барнааг! (М. Осодоев); Аа, энэ ши, хаатаршан хара барнааг, тоомоо таһарнабши-и?! (Б. Мунгонов).