БАРИМТАГҮЙ

тэмд. н. 1) үндэһэгүй, үндэһэ һууригүй (необоснованный, бездоказательный): – Тиимэ һэн туладаа арадай дунда баримтагүй, үнэн бэшэ һэбхи юумые хэлэжэ, арадай этигэлые алдажа болохогүй, тон үнэншэ, тон нугаршагүй хүтэлбэрилэгшэнь байха ёһотой (Х. Намсараев); 2) бэеэ баридаггүй, хүлеэсэгүй (несдержанный, невыдержанный): баримтагүй үхибүүн.