БАРХИРАЛДАА(Н)
(Н) юум. н. 1) олон хүнүүдэй орилоон, хашхараан, һүхирѳѳн, шашхаан, хуугай, оог, уйлаан (рёв, крик, плач): Үхибүүдэй бархиралдаан, үбгэд хүгшэдэй, һамгадай хараал шэрээл… (Б. Шойдоков); ○ уйлалдаан гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.
(Н) юум. н. 1) олон хүнүүдэй орилоон, хашхараан, һүхирѳѳн, шашхаан, хуугай, оог, уйлаан (рёв, крик, плач): Үхибүүдэй бархиралдаан, үбгэд хүгшэдэй, һамгадай хараал шэрээл… (Б. Шойдоков); ○ уйлалдаан гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.