тэмд. н., ага барьягар, ехэ уршалаатай (с грубыми крупными чертами, с крупными морщинами).

тэмд. н. 1) һаглагар, парпагар, арбагар, үрзэгэр (мохнатый, косматый, лохматый): Бамбагар зѳѳлэхэн саһанда хушагдаад, Барбагар, барбагар нарһад барайгаа (С. Ангабаев); 2) шэрүүн, бархагар, үетэнги (грубый, узловатый): Бизьяа үбгэн мантан томо сонхын дэргэдэхи һандали дээрэ бэеэ хуряашанхай, барбагар хара гарнуудаа хэхэ газараа оложо ядан һууна (С. Цырендоржиев).