БАРАГ I

1. тэмд. н. 1) дундуур, дунда зэргэ, гэмгүй, һайн (сносный, неплохой): Манайда муу һаань, ондоо бараг айлнуудшье олдохо (Ц.-Д. Хамаев); бараг болохо а) һайн болохо (становиться лучше, приходить в норму): Үдэр һүнигүй хэдэн сүүдхэ адхарһан аад, үсэгэлдэрэйл нэгэ бага бараг болоо (Д. Эрдынеев); б) эдэгэхэ (выздоравливать): Хүдэлхэ, уухилхадань уушханайнь шэмшэрэн үбдэхэ үлэ мэдэг бараг болоошье һаа, үшѳѳл зобооһоор (Б. Шойдоков); бараг һайн ёһоор, зохид, муу бэшэ (хороший): Бараг һайн тоодо байха гэжэ алтан зѳѳхэй хоёроор аман гүзээн хоёрыень тоһодоол аабзат даа (Ч. Цыдендамбаев); бараг баян дээгүүр, зѳѳритэй (состоятельный): Жалуур зѳѳри суглуулхадаа ехэ бэрхэ хүн байһан дээрэһээ гэр соонь бараг баян айлай гэртэ байдаг эдлэл сүмѳѳрѳѳ байна (Ц. Шагжин); бараг хүн мүртэй хүн (толковый человек): Дулма, мэдээрэйш, бишни барагай бараг хүн байхаб, – гээд, үбһэ уруу бухаба (С. Ангабаев); 2) шэлж. дээгүүр һанаатай (важный): Харин тэрэ Намсараевайл һайрхаха, бараг хүн болохо һанаатай байһаниинь бүтэбэгүй хэбэртэй? (Д. Эрдынеев); 2. наречи дундуур, дунда зэргэ, гэмгүй (ничего, нормально, неплохо, сносно): Үнгэрэгшэ намартаа загаһан яһала бараг баригдаа һэн (Б. Мунгонов); бараг (юм) ааб даа хамаагүй, һанаагаа зобохо юумэн үгы (пустяки, неважно): – Бараг ааб даа, – гэжэ Мархаан ѳѳрынгѳѳ хэлэдэг үгэнүүдээр харюусана (Ж. Тумунов).