БАМБАЛЗУУР

1. тэмд. н. 1) зѳѳлэн, хүбхэгэр, һэбхэгэр (мягкий, пушистый): Баабгайн арһа дэбдинхэй үндэр модон орон дээрэ хэдэн бамбалзуур пудуушха дэрлээд, үбгэн Тураахи хэбтэжэ байба (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) хэлбэлзэһэн, нахилзаһан, намхалзаһан, намхалзуур (зыбкий, топкий): Бамбалзуур зѳѳлэн хүбхэнтэй, унжагар ногоон замагтай, хүрин улаан зунгагтай һубаг соогуур шолшогононо (Ц.-Ж. Жимбиев); 2. юум. н. намагтай газар (трясина): Үхэлэй гарһаа мултарһан Аламжа бамбалзуур соогуур уһа, шабар умбан, ой уруу зугадаба (Д. Батожабай).