БАМБАГАР

1. тэмд. н. хѳѳбэгэр, һэмбэгэр, зѳѳлэн (пушистый, мягкий, пухлый): Сээл хүхэ тэнгэреэр бамбагар сагаан үүлэд тала дайдаар һүүдэрээ дахуулан, аалиханаар үлгыдүүлэн, хѳѳбэлзэн, зүүн зүг руу үлэ мэдэг һамарнад (С. Цырендоржиев); бамбагар зөөлэн а) һэмбэгэр, хөөбэгэр (мягкий, пушистый): Жамган үбгэн дүрбэдэхи һүриеэ нюруулхаяа һүри бүгтэрүүлэн хайһан аргамжын нэгэ үзүүрһээ барижа, бамбагар зѳѳлэн һүри ѳѳдэ абирба (Ж. Тумунов); б) пүлсэгэр, сулсагар, булсагар (пухлый): Дулсанай бамбагар зѳѳлэхэн уралыень хүхэжэ байжа таалаад, ойро зуура амяа даруулжа хэбтэбэ (Б. Мунгонов); бамбагар зузаан хүбхэгэр, бүдүүн (пухлый, толстый): Бамбагар зузаан конверттэй бэшэгынь задалангүй, нүгѳѳдэхииень шэшэрһэн гараараа хажуу захаһаань шуулабаб (Ц.-Д. Хамаев); 2. түнх., сээр. булган (соболь).