БАМБААХАЙ

1. тэмд. н. хѳѳбэгэр, һэмбэгэр, зѳѳлэн (пушистый, мягкий, пухлый): Тойронхи арьяа томо модод бамбаахай сагаан дэгэл үмдэнхэй, аажам тэнюунээр амаржа байһандал харагдана (С. Доржиев); 2. юум. н. 1) үшѳѳһэнэй сагаан хѳѳбэр (барашки, белый пух на иве): Бамбаахай агаарта ниидэнэ; 2) шубуунай уургай болон зэрлиг амитадай нүхэн соохи дэбдилгэ, хэбтэри (подстилка в гнезде птиц, в логове диких животных): Мэхэтэй булган хүнэй абяа шагнаархан, бамбаахайдаа лаб хорошоод хэбтэнэ (Д.-Д. Дугаров); 3) хѳѳбэгэр, һэмбэгэр юумэн (нечто пушистое): …хушын тэнһээ дээшэ үндэр газарта бүтүү нэгэ шэлбэ бамбаахайн халта хүдэлѳѳдхихэдэ нэгэл буудаадхёоб (С. Доржиев).