БАЛГААҺА(Н)

(Н) юум. н. 1) хүнүүдэй байрладаг муухан бишыхан гэр (хибарка, лачуга): Табан ханатай балгааһан соонь ариг сэбэр, юумэн бүхэниинь ѳѳрынгѳѳ һуурида ябталаатай, гэрэй эзэнэй наринаар байдагые эрхэ бэшэ һануулха юм (М. Осодоев); 2) хониной дал (хлев для овец): Би гансал хонидоо балгааһанда хаана ха юмбиб (Ц.-Д. Дондокова).