БАЙРЫН

тэмд. н. 1) һууха, хүнэй һууха, байрлаха, ажамидархаар, гэрэй (жилой, квартирный): Тэдэ ехэ гэгшын байрын гэр түхеэрээ (Д. Эрдынеев); 2) байха, тогтохо, тогтууритай (постоянный); байрын саһан намар ороод хабар болотор хэбтэхэ саһан (целинный снег): Хярмаг орожо эхилээд, байрын саһан бургажа, ой, тала илгаагүй хүбэн сагаан дэгэлээ хэдэрбэ (Ц. Номтоев); байрын хүн болохо али нэгэн газарта ходо байдаг болохо, тогтонижохо (осесть).