БАЙРАГҮЙ
тэмд. н. 1) тогтууригүй, нэгэ газартаа байхагүй (непоседливый, беспокойный); 2) гэргүй (не имеющий жилья): Хабар болохо тээшэ эдэ хонид бүри байрагүй болохоор янзатай (Д. Эрдынеев); ○ һуури гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.
тэмд. н. 1) тогтууригүй, нэгэ газартаа байхагүй (непоседливый, беспокойный); 2) гэргүй (не имеющий жилья): Хабар болохо тээшэ эдэ хонид бүри байрагүй болохоор янзатай (Д. Эрдынеев); ○ һуури гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.