БАЙН

наречи 1) һүүлдэ, хожом, удаань (потом, затем): Затагархан түрүүшээр Мархансайһаа айһан аад, байн нүхэдэйнгѳѳ үгэдэ оробо (Ч. Цыдендамбаев); байн байн нэгэ хэдэн саг болоод, дахин дахин (по мере привыкания, со временем, постепенно): Түрүүшээр ербэдээд, аалин номхоноор байһан багашуул, байн байн энэ байдалдаа дадажа, шууяа татажа, носолдожо эхилбэ (С. Цырендоржиев); байн байтараа (гү, али байсараа) хожом, һүүлдэ, һүүлээрнь, удаа дараалан (постепенно, потом, затем; в конце концов, наконец): Байн байтараа хажуурай абяантай нэгэдэн, Намсалай шэнгэхэн хоолой сууряатана (З. Гомбожабай).