БАЙМГА

1. наречи 1) байн, байтараа, һүүлдэ, хожом, нэгэ хэды болоод (потом, погодя, постепенно): Баймга газаа хүсэд hаруул боложо, мүрэн тээhээ hэбшээлhэн hэбшээн тогтобо (Г.-Д. Дамбаев); 2) согсойлгон, гозойлгон, байлган (стоймя, стоя): Тэршэлдэг үхибүүнтэй унтанхаар баймга хонохоб; 2. тэмд. н. 1) зогсонги, тогтонги, сэхэ (стоячий): Баймга уһанда замаг түргѳѳр ургадаг; Баймга уһан бахаар баян (Оньһ. ү.); баймга заха мүрэ дээгүүр унадаггүй, һэхэгдэдэггүй заха (стоячий воротник); 2) удаанаар ороһон (затяжной): – Баймга бороо гээшэ даа (С. Цырендоржиев).