БАЙЛГА(Н)

(Н) юум. н. 1) ямар нэгэн юумэнэй тус сагта байгаа болзоо, оршон тойрон; оршолго, байха, бии байха (состояние; пребывание, присутствие): Энээниие бидэнэр болгоомжотой байлгын ба түбһэн юумэндэ этигэхэгүйн һүлдэ болгодогбди (Б. Санжин, Б. Дандарон); элбэг байлга хүртэсэтэй, эрилтэ хангамаар элбэг байхань (изобилие): Эд бараанай дэлгүүртэ элбэг байлга бѳѳнгѳѳр худалдан абалгын сэнгүүдһээ, үйлэдбэриин хүдэлмэриин шанарһаа гэхэ мэтэ олон ушар нүхэсэлнүүдһээ дулдыдадаг; 2) ажаһуулга, ажамидарал (жизнь): Нэн түрүүн зомнай иимэ байлгадань һурашоо ха юм (Ц. Цырендоржиев); 3) тогтолго, зогсолто, һааталга (остановка, задержка): – Һүүлшын байлга, – гэжэ үнѳѳхи һалаар уралаа буданхай басагамнай амаа халта ангайд гэнхэй, миһэрэн хаража байба (А. Жамбалдоржиев); 4) хаш. бэлэг, гуйлга (подарок); 5) барг. гэрлэжэ байһан залуушуулай байгаад амаршалга, бэлэгүүдые абаха хурим түрын хэһэг (часть свадьбы, во время которой молодожены, стоя, принимают поздравления и подарки гостей): Байлган дээрэ ехэ олон зон үгэ хэлэбэ.