БАЙЛДАА(Н)

(Н) юум. н. 1) тулалдаан, дайлалдаан (бой, битва, сражение): Ойлгыш даа, шахаа тангариг абаагүй, армиин албанай наhа гүйсѳѳдүй шамайе байлдаанда хабаадалсуулха эрхэгүйбди (Г.-Д. Дамбаев); ○ дайн гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.