БАЙБАН(Г)

(Г) 1. юум. н., ном., алайр зарим металлнуудай хүхүүртэ хүшэлэй дабһан (купорос); хүхэ байбан зэдэй хүхүүртэ хүшэлэй дабһан (медный купорос); сагаан байбан сайрай (цинкын) хүхүүртэ хүшэлэй дабһан (цинковый купорос); 2. тэмд. н. байбангай хүхэ ногоон үнгэтэй (похожий на купорос): Түр зуура хэбтэд гээд, Алексей байбан ногоон нюдѳѳрѳѳ нүхэрѳѳ шэртэн, аалиханаар хэлэнэ (Ч. Цыдендамбаев).