БАХА II

юум. н., амит. хойто ута хүлнүүдээрээ һүрэн ябадаг, һүүлгүй газар уһанай амитан (лягушка; жаба): Хаанашьеб ойрохон бүдүүн хоолойтой баха дуугаржа, баханарай аймагта үдэшынгѳѳ концерт эхилхэ дохёо үгэбэ хэбэртэй (Б. Мунгонов); «Далайда бахын шээһэн нэмэри» гэгшэ гү? (Ц. Шагжин); ◊ бахын hанаан далайда, бандиин һанаан шэрээдэ (гү, али хүреэндэ) һархалзаха, бэеэ мэдэхэгүй (иметь завышенные притязания): Бахын hанаан далайда, бандиин hанаан хүреэндэ гэhэнhээ удхатай. Ши уг узуургүй, унги эшэгүй амитадбди гэжэ мэдэхэеэ яагаабши! (Ц. Дамдинжапов).