БАГЛАЙХА

үйлэ ү. 1) холо байһан юумэнүүдэй нэгэ бүлэг, бѳѳн боложо, бѳѳгнэрэн харагдаха (виднеться кучно): Ѳѳдѳѳ харахадам, сэхэ дээрэм нэгэ жэгдэ һулахан хүгжэм мэтэ хүүеэн соностожо, барбагар барбагар нарһадай оройнууд баглайба (А. Жамбалдоржиев); 2) харлаха, баглайрха (темнеть): Теэд тэнгэри нойтон һэеы шэрдэг мэтээр дээрэнь баглайба (А. Жамбалдоржиев); 3) зосоо бүглэрхэ, хүндэрхэ, аягүй мэдэрэл түрэхэ (становиться тяжело на душе): Тиихэдэнь Янжамын дотор гэнтэ баглайн харлажа, … ѳѳрѳѳ мэдэнгүй, һанаа алдажа хэлэнэ (Ц. Дон); 4) хоолой таглаад тогтоһон, тороһон шэнги байха (стоять комом): Хоолойдо юумэн баглайхада муу.