БАГГҮЙ

1. тэмд. н. хэмжээгүй, хэмгүй, уйгаргүй, туйлай, хэтэрхэй ехэ, даашагүй, диилэшэгүй (непомерный, чрезвычайный): Бата зайһанай баяниинь баггүй юм аабза (Х. Намсараев); 2. наречи ушаргүйгѳѳр, уйгаргүйгѳѳр, айхабтараар (чрезвычайно, очень, весьма): Энээниитнай хараад, / Эльгээ хүмэрюулэн, / Баггүй ехээр / Баярлажа ябадагби (Ш. Нимбуев); Баггүй ангаһан хүн балга уһанда мүргэхэ (Оньһ. ү.).