БАДАРША(Н)

(Н) юум. н. 1) дасан хиидэй гү, али ламанарай даадхалаар мүнгэ зѳѳри, мал суглуулагша хүн (сборщик пожертвований для дацанов); 2) һургуули гарахаяа гү, али буян мүргэл хэхэеэ холо газар, хари ошожо ябагша (странник, идущий за знаниями или для поклонения святым местам): Теэд урданай бадарша мүргэлшэ ламанартал, айл бүри бадар хэхэ хүн гүт? (Ч. Цыдендамбаев); 3) дасанһаа гаража, хүдѳѳ газараар ябаһан доогуур зиндаатай ламанар, зайгуул лама (странствующий монах): Энэ үлэсхэлэн тосхониие бадаршан лама һайн мэдэхэ болоод ябаһан байгаа (Д. Батожабай); Бадаршанай ябаһан газарта баршад тодхор олон, батаганын ябаһан газарта үтэ хорхой олон (Оньһ. ү.); бадаршан гуйраншан үгытэй ядуу зайгуул гуйраншан (нищий, нищенствующий).