БАБАРАЛДАХА

үйлэ ү., угталд. залог 1) таһалгаряагүй дуугаралдаха, олоороо шашалдаха (болтать без умолку, тараторить – о многих): Пархайн Рабдан саагуур наагуур шанга шангаар бабаралдаһан, дуулалдаһан мүргэлшэдые хулгай нюдѳѳрѳѳ хилам гэжэ хараад, хоолойгоо аргаадуулжа, дүлинги игсуунаар заабаришалан дуугарба (Б. Мунгонов); 2) амитадай таһалгаряагүй абяа гараха, шууялдаха (галдеть – о животных): Уһанай эрьеын замаг соо баханууд дуугаржа бабаралдана (Б. Мунгонов); Гэнтэ ойрошог нохой хусажа, тэрэнэй һүүлээр дасангай хэдэн зуун нохойнууд шэхэ дүлиирүүлэн бабаралданад (Ч. Цыдендамбаев).