БААБХАЙ

юум. н., ород 1) туруута малай шэлбын доодо тээ байдаг яһанууд (надкопытный сустав ноги у животных): Үхэр баабхаймни туулга шудханхай һэн, бусаа, эжыдээ хэлэхэб! (С. Цырендоржиев); 2) үхибүүдэй нааданда хэрэглэгдэдэг дээрэ нэрлэгдэгшэ яһан (бабка, игральная кость): Доржын сай уужа һуухада, тээ холохон хүл нюсэгэн хэдэн үхибүүд баабхайгаар нааданад (Ч. Цыдендамбаев); ○ шагай гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.