БААҺА(Н)

(Н) юум. н. хүнэй амитанай үдхэн үлэгдэл (испражения, помёт): Мүнѳѳ тэрээндээ маажуулха мэрүүлхэдээ, бааһанайнгаа гаратар бажуулгахадаа одоо яагшал аабши! (С. Доржиев); түмэрэй бааһан түмэр хайлуулхада илгардаг элдэб холисо, хайламаг дээрэ хѳѳрэн гарадаг зүйл (шлак); ◊ мориной бааһанай бусалма ааяма, тэсэшэгүй халуун (жара такая, что конский навоз кипит); бааһаа бусалха яряан. муугаа хүдэлдэхэ, уур сухал, гани галзуу болохо, хэрүүлхэхэ, салшаха (злиться, кипятиться); хур бааһан хэндэшье хэрэггүй юумэн (≈ прошлогодний снег): Хуушанай юумэн хур бааһан болоо гээд сэдьхэлээ хёмороонгүй хэбтэхэгүй, яанашье гээшэбши даа, Жамсарамни (С. Цырендоржиев); бааһандаа барисалдаха бэрхэ байдалда орохо, тухашарха, абиртаха, бааһаандаа зууралдаха (попасть в затруднительное положение): Ямар ангуушан гээшэбиб, энэ жэжэ жожо юумэн дээрэ бааһандаа барисалдахадаа?! (С. Доржиев); бухын бааhан шэнги олон, тоо томшогүй (очень много, ≈ как грязи – о деньгах); ○ унгаһан гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.