БҮТЭСЭТЭЙ

тэмд. н. 1) аша үрэтэй, урагшатай, амжалтатай (производительный, спорый): – Танай шэрээтэ ламхайтай хамта энэ заһалые уншаа һаа, тон ехэ хэрэг бүтэсэтэй байха һэн байна даа (Х. Намсараев); 2) дүүргэмээр, дүүргэхээр, гүйсэдхэхѳѳр (осуществимый, выполнимый): Сукоев ажални бүтэсэтэй байхань ха гэжэ һанаһандаа ехэл хүхюутэй… (Ж. Тумунов).