БҮТЭМЖЭТЭЙ

1. тэмд. н. урагшатай, амжалтатай (удачный, успешный): – Ардан Андреевич, энэ хэрэгэймнай бүтэмжэтэй байхын тулада танай туһаламжа хэрэгтэй болоод байна гэжэ һананаб (Б. Мунгонов); 2. наречи амжалтатайгаар, бүтэсэтэйгѳѳр (с успехом, успешно): Эдэ бүхы үгэнүүдэй ѳѳрынь тухай хэлэгдэжэ, мүн ѳѳрынгѳѳ хэрэгэй бүтэмжэтэй һайнаар шиидхэгдэжэ байһандал дотороо бодоно (Ч. Цыдендамбаев).