БҮТҮҮРХЭ

үйлэ ү. 1) хаагдаха, халхалагдаха, тагжаха (закрываться, закупориваться): Энэ нэгэ хүхэниинь бүтүүржэ байгаагүй юм бэзэ (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) һайн болохо, бүтэхэ (заживать, затягиваться – о ране): Яһала удаан хэбтээб. Дотороо эдэгэһэн аад, газаагаа бүтүүржэ үгѳѳгүй. Ѳѳхэншни зузаан байшоо гэнэ (Д.-Д. Дугаров); 3) үдхэн байха, үргэлжэлхэ (тянуться на большом расстоянии, расстилаться – о лесе, атмосферных осадках): Мүрэнэй баруун эрьеhээ саашаа тэгшэ газартай аад, тэнгэриин хаяа хүрэтэр набшаhата ба шэлбэhэтэ модоор бүтүүрэн ногоорно (Г.-Д. Дамбаев); Удангүй Химниин эхеэр бүтүүрэн сайража, үдхэн аадар ерэбэ! (Д.-Д. Дугаров); 4) шэлж. сэдьхэлээ зобохо, досоо уйтарха (быть подавленным): Эдэ шэрүүн үгэнүүдые дуулахадаа, зосоогоо бүтүүрэн Цэнгуев һуубашье, энеэсэгээнэ (Ц.-Ж. Жимбиев).