БҮРХѲѲГ

юум. н. 1) хушалта, халха (укрытие, заслон от солнца): лаампын бүрхѳѳг; 2) бүреэһэн, дугты, гадар (чехол, покрывало): Шнеллиин жолоошон хараал шэрээл табиһаар, арбалзаһаар, тэргын бүрхѳѳгые «һард» гэтэр шабхадажархиба (А. Ангархаев); 3) бүрхѳѳр хара.