БҮРХЭХЭ

үйлэ ү. 1) үүлэнүүдээр хаагдаха, бүрхѳѳгдэхэ, хушагдаха (покрываться, заволакиваться облаками): Тугаарай ехээр бүрхэһэн тэнгэри холоһоо абажа хүнхинѳѳд, сахилгаан һүүлээ шарбалзуулаад, одоолшье аадар бороогоо адхахаар шиидэбэ (Б. Мунгонов); 2) барагар болохо, улхайха, бүлхыхэ (мрачнеть, дуться, расстраиваться): Хуушан хонишон иимэ ажал харахадаа, нюур шарайнь улам бүри бүрхэжэ, халтад гээл һаа зандархаяа байна (Ц.-Ж. Жимбиев).