БҮЛЮУДЭХЭ

үйлэ ү. бүлюугээр үрэжэ хурсадхаха (точить оселком): Һүүлээрнь яаралтайхан гэртээ орожо, хубсаһаа һэлгүүлээд, һамганайнгаа сай аягалтар, хутагаа бүлюудэжэ эхилнэ (Д. Эрдынеев); ◊ үргэ бүлюудэхэ, хэлээ бүлюудэхэ, үргэ (гү, али хэлэ) амаа бүлюудэхэ жабжаганаха, доржогонохо, үргэ ама тарааха, хѳѳрэлдѳѳ дэлгэхэ, шарья табилдаха, даржаганалдаха (точить лясы, молоть языком): Танаар үргэ бүлюудэжэ байха сүлѳѳмни үгы (Б. Мунгонов); – Ши бригадирби гэжэ байгаад, ехээр хэлээ бү бүлюудэ (С. Ангабаев); Имагтал Балта таабай энээндэнь үнэншѳѳгүй, саашадаа үргэ амаа бүлюудэжэ ябахыень эрид хорибо (М. Осодоев).