БҮЛЭНСЭГ

юум. н. 1) һѳѳг, бѳѳн (куст): Аяар дээрэ, манайхинай зениткэнүүдэй тэнгэриин уужамда ургуулһан бүлэнсэгүүд мэтэ утаанай дээгүүр нэгэ зурлаахан бии болобо (Ж. Тумунов); бүлэнсэг бургааһан һѳѳг бургааһан, хэһэг бургааһан (кусты): Бурзан сагаан абаахайнууд огторгойн үндэрһѳѳ яаралгүйгѳѳр бүлэнсэг бургааһан дээгүүр, гэрэй хушалта дээгүүр, голой елшэгэр мүльһэн дээгүүр бууна (Б. Мунгонов); 2) үбһэ ногооной баглаа, адха (пучок трав): бүлэнсэг ногоон.