БҮГЗЭГЭР
1. тэмд. н. бүгдэгэр, нэрүү (сутулый); 2. бүгзэгэр-бүгзэгэр гэхэ босхи хүжүүнээр, бохёоронгёор (неуклюже, вперевалку): Хоншоороо газарһаа абангүй, бага соёрон татаад, бүгзэгэр-бүгзэгэр гэн, хойноһоонь гүйшоо һэн (Х. Намсараев).
1. тэмд. н. бүгдэгэр, нэрүү (сутулый); 2. бүгзэгэр-бүгзэгэр гэхэ босхи хүжүүнээр, бохёоронгёор (неуклюже, вперевалку): Хоншоороо газарһаа абангүй, бага соёрон татаад, бүгзэгэр-бүгзэгэр гэн, хойноһоонь гүйшоо һэн (Х. Намсараев).